Tuesday, February 14, 2012
Book II Chapter 9: A Song Lyric
9:45 AM | 
Posted by
ceezza
A Song Lyric
Ana
Totoo ba ito? Tinext ako ni Joshua ng ILY? Napangiti ako at agad nagreply sa text niya.
wehhh??? ILY too. haha Ü
Ngunit bago ko pa man isend ang text ko para sakanya ay meron uling nagtext kaya naman tinignan ko muna ang text na dumating.
Ingat Lagi You!
Haha.. ano kyang akla m? =p
Sender:
Joshua
Nang mabasa ko ang text ay uminit ang ulo ko. Bwisit ka talaga Joshua. Hindi ka nakakatuwa. Makakaganti rin ako sayo. Paasa! Yan ang tanging nasabi ko sa sarili ko. Ilang minuto lang naman ay lumamig na ang ulo ko kaya nireplyan ko na siya.
wla.. dedma..
feeling m nmn??
k. 14344..
Sender:
Ana
Akala mo ikaw lang marunong ng ganyan. I HATE YOU VERY MUCH!!! Bwisit talaga. Makauwi na nga lang.
Sa aking byahe papauwi ay natanggap ko ang reply ni Joshua.
143244 =p
Sender:
Joshua
Ang lakas talaga nito ni Joshua. Ang lakas mang-asar. Kung ano man yan ayoko nalang alamin. Nakakainis lang kaya naman minabuti kong wag ng magreply.
Bago ako matulog ay muli akong nakatanggap ng text mula kay Joshua.
gudnyt babe! :*
Sender:
Joshua
Di na ako maniniwala sa paganyan-ganyan mo. Akala mo. Nadala na ko!
abnoi..
Sender:
Ana
Matutulog na nga lang ako mambwibwisit pa tong mokong na toh.
ay x sent aku.. haha
mas abnoy k =p
Sender:
Joshua
Ewan ko sau! Makatulog na nga lang.
Kinabukasan pagkapasok ko sa eskwelahan ay nakita ko ang abnoy na si Joshua sa tapat ng gate.
"Bakit di ka pa pumapasok?" tanong ko kay Joshua.
"May hinihintay pa kasi ako eh." sagot niya sakin.
"Ah. Sige mauna na ako." sagot ko sakanya.
"Hindi mo man lang ba tatanungin kung sino?" sabi sakin ni Joshua.
"Fine. Sino?" tanong ko naman sakanya.
"Ikaw." nakangiting sagot niya sakin.
Nginitian ko naman siya na parang napipikon pero deep inside natuwa ako dun. Tinawanan naman ako ni Joshua nang ngitian ko siya.
"Tara na nga." pag-aaya ni Joshua.
"Sige daan muna tayo sa locker ko." sagot ko naman.
Naglakad nga kami papunta sa kinalalagyan ng locker ko.
Nang kukuhanin ko na ang gamit ko ay nakakita nanaman ako ng papel tulad nung sa kahapon.
Was it something I didn't say
When I didn't say, "I love you"?
Was it words that you never heard
All those words I should have told you
All those times, all those nights
When I had the chance to?
Tulad kahapon, hindi ko parin magets kung ano ang gustong ipahiwatig ng messages na ito. Wala naman kasi akong maisip kung sino ang magbibigay sakin nito. Isinama ko nalang ito sa nakuha kong papel kahapon.
"Tara Joshua punta na tayong classroom." pag-aaya ko.
Habang nagkaklase kami ay naisipan kong guluhin si Joshua habang abala siya sa pagsusulat ng notes. Kinukurot-kurot ko ang kili-kili niya. Nang bigla siyang nagsalita.
"Alam mo nakakainis ka! Napakaisip-bata mo! Childish!" pagalit niyang sinabi sakin.
"Sorry na. Hindi na." paghingi ko naman ng paumanhin sakanya.
Ngumiti siya at muling nagsalita.
"Gusto na tuloy kitang gawing baby ko." tumawa siya matapos niyang sabihin ito.
Hinampas ko siya sa braso dahil akala ko ay seryosong nagalit na siya un naman pala ay nagbibiro nanaman.
"Pero totoo, gusto kita." muling banat ni Joshua.
"Baka pagalitan kayo ni maam." pagsita naman ni Timmy.
Natahimik nalang kami at bumalik sa pagsusulat ng notes.
Sa paglipas ng araw ay papalapit ng papalapit ang valentines ball na inihanda ng department namin. Bukod dun ay lagi rin akong nakakatanggap ng papel na hindi ko naman mawari ang nakasulat. Sinubukan kong pagdugtong-dugtungin ang mga papel na natanggap ko.
I should have told you how I felt then
Instead, I kept it to myself, yeah
I let my love go unexpressed
'Til it was too late
You walked away
Was it something I didn't say
When I didn't say, "I love you"?
Was it words that you never heard
All those words I should have told you
All those times, all those nights
When I had the chance to?
Always assumed that you'd be there
Ooh, ooh, couldn't foresee
The day you'd ever be leaving me
How could I let my world
Slip through my hands, baby?
I took for granted that you knew
All of the love I had for you
I guess you never had a clue
'Til it was too late
You walked away
Oh, oh, all the words were in my heart
Well, they went unspoken
Baby, now my silent heart
Is a heart that's broken
I shoulda said so many things
Shoulda let you know
You're the one I needed near me
But I never let you hear me
Nagets ko na ang meaning ng mga nakasulat, ikaw kaya ang nagbigay nito Joshua? Mahal mo na nga ba ako?
Dumating ang araw ng valentines ball namin. Hindi ako isang party animal kaya naman nakaupo lang ako sa isang tabi habang pinapanood ang mga kaibigan kong nagsasaya.
Tumigil ang sayawan. At lumapit ang isa kong kaibigan.
"Ui si Joshua oh nasa stage, kakanta ata." pagbanggit niya sakin.
Sana ang kantang iyon ang kantahin mo Joshua. Sana ikaw nga ang nagbigay nun.
-----
Joshua
Muntik ko ng makalimutan si Chloe dahil sa'yo. Salamat sa pagbibigay sigla sa college life ko. Sana maging masaya kayo. Yan ang tangi kong nasabi sa sarili ko bago ako magsimula tumugtog at kumanta.
Something I didn't say
Something I didn't say
Spending another night alone
Wondering when
I'm gonna ever see you again
Thinking what I would give
To get you back, baby
Ito na ang hudyat para lumabas si Timo at kantahan si Ana.
Lumabas nga si Timo na may dala-dalang isang bouquet of flowers habang kumakanta at ako naman ay patuloy sa aking paggigitara. Kitang-kita ko ang pagkabigla ni Ana.
Inaya siya ni Timo makipagsayaw at nagsayaw nga sila sa gitna habang kumakanta si Timo.
Was it something I didn't say
When I didn't say, "I love you"?
Was it words that you never heard
All those words I should have told you
All those times, all those nights
When I had the chance to?
Was it something I didn't say?
(Something I didn't say)
Was it something I didn't say?
(Something I didn't say)
Nginingitian ko si Ana tuwing sinusulyapan niya ako. At kahit madilim ang paligid ay nakikita ko parin ang mga luhang pumapatak sakanyang mga mata. Marahil yun ay tears of joy. Halos matatapos na ang kanta nang bumitaw at tumakbo palabas si Ana. Wala naman kaming nagawa ni Timo kundi ang tapusin ang intermission number namin.
Nang matapos ang aming intermission ay agad akong lumabas para hanapin si Ana. Nakita ko siyang nakaupo sa isang plantbox at umiiyak.
"Bakit ka umiiyak? Hindi ka ba masaya?" pagtatanong ko kay Ana.
Ngunit hindi siya sumagot. Papaupo na ako sa tabi niya nang bigla niya akong itulak.
"Aray! Ayan ka nanaman! Para ka nanamang bata! Gusto mo talagang maging baby ko ano?" pagbibiro ko sakanya.
"Joshua, pwede ba? Tigilan mo na ang pagbibiro! Ikaw ang mahal ko!" pagalit niyang sinabi sakin.
Ang nakangiti kong mukha ay napalitan ng pagkagulat. Hindi ko alam ang mararamdaman ko. Matutuwa ba ako dahil nanalo na ako sa pustahan namin? O ewan?
Umupo nalang ako sa tabi niya at inakbayan siya.
"Kasalanan ko rin naman kung bakit ako nasasaktan ng ganito eh. Dahil pinaniwala ko ang sarili kong mahal mo na rin ako at nakalimutan ko ang sinabi mong gusto mo ako. NA GUSTO MO LANG AKO. Iba parin talaga ang 'Gusto kita' sa 'Mahal kita'." ang sabi ni Ana sakin habang siya ay umiiyak.
"Inaamin ko gusto naman talaga kita. Pero hanggang dun nalang yun dahil mayroong ibang babaeng nagpapatibok ng puso ko. Kilala mo naman siguro diba? Tumahan ka na. Tutal andyan naman si Timo para sayo." sabi ko sakanya.
"Natatandaan mo pa ba ung pustahan? Mukhang panalo na ako kaya pwede ko na bang iclaim ang prize ko?" dugtong ko pa.
Tumango-tango naman si Ana.
Hinawakan ko ang kamay niya ng dalawang kamay at isinarado ito. Una kong binuksan ang pinakamaliit niyang daliri.
"First, gusto kong kalimutan mo ang kung ano man ang nararamdaman mo para sakin." ang sabi ko.
Naramdaman kong mas lumakas ang pagiyak ni Ana kahit pilit niyang itinatago ito sakin. Pangalawa ko namang binuksan ang ring finger niya.
"Second, let's just be a very good best friends"
At huli ko namang binuksan ang middle finger niya.
Bago ko pa man sabihin ang last wish ko ay hindi ko alam kung bakit pero naluluha ako. Pinipigilan ko na lang dahil baka mahalata niya.
"And lastly, bigyan mo ng chance si Timo, mahalin mo siya ng higit pa sa pagmamahal mo sakin. Yan ang three wishes ko, ok?" sabi ko sakanya.
Binitawan ko ang kamay niya at pinunasan ang mga luhang malapit ng pumatak.
"Pwede bang humingi ng favor?" pagtatanong ni Ana.
"Cge, ano un?" sagot ko sakanya.
"Can I hug you for the very last time? After that, gagawin ko na ung three wishes mo. Give me time to do the first wish. Iiwasan muna kita, iwasan mo muna ako. I can't do it ng nandyan ka sa tabi ko. When I'm ready, gagawin ko na ang second wish mo." ang sabi ni Ana na hindi parin tumitigil sa pag-iyak.
Niyakap ko siya ng mahigpit na halos tumagal ng limang minuto. Pagkatapos nun ay bumitiw siya, tumayo, at naglakad papalayo sa kinauupuan ko.
Habang pinagmamasdan ko siyang naglalakad ay tumulo ang mga luha sa aking mga mata na kanina ko pa pinipigilan.
Labels:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment