Medyas

Truth

"Cy.... Rus...." ang aking sinabi habang tinititigan si Cyrus na papasok ng classroom. Ni-isang sulyap ng kanyang mata ay wala akong nakita. Pakiramdam ko ng mga oras na iyon ay hindi na ako nag-eexist sa mundo ni Cyrus. Ang sakit.

Hindi ko napapansin na may mga luha na palang pumapatak sa aking mga mata. Pinunasan ito ni Joshua ngunit hindi pa man niya natatapos punasan ang mga ito ay agad na akong tumakbo sa Ladies' C.R. at dun inilabas ang sakit na nararamdam ko.

----------

Narrator

Matapos naman tumakbo ni Chloe papuntang C.R. ay hindi nagdalawang isip si Joshua na sundan ito. Hindi niya inalintana ang pagpasok sa Ladies' C.R. na kasulukuyan namang si Chloe lang ang tao dahil maaga pa naman nun.

"Chloe. Buksan mo toh." sabi ni Joshua habang kinakatok ang pinto ng cubicle kung saan naroroon si Chloe.

Ngunit hindi ito binuksan ni Chloe.

"Chloe. Ano ba. Buksan mo sabi eh." pangungulit ni Joshua.

"Leave me alone!" sagot ni Chloe sakanya na hindi pa rin binubuksan ang pinto.

"I want to. But i can't." bulong ni Joshua sa sarili niya.

Maya-maya'y bumukas ang pinto ng C.R. at pumasok si Mrs. De Leon, isang teacher sa school na iyon. Nanlaki ang mga mata nito. Kung nagkataon ay malalagot si Joshua kapag nagsumbong ito sa Discipline Office.

"Hoy bruha! Napakatagal mo naman mag-C.R. Hanap na aketch ng mga fafa ko. Ang chuva naman. Make it faster nga... Ay ma'am andiyan pala kayo. Tagal kasi ni sister eh." pagbabakla-baklaan ni Joshua para makalusot sa pagsusumbong ni Mrs. De Leon.

"My God, Mr. Joshua Garcia, you're a..." sa gulat nito ay hindi na niya natapos ang sasabihin at isinarado na ang pinto.

Hindi naman mapigilan ni Joshua ang matawa dahil napaniwala niya si Mrs. De Leon.

----------

Chloe

Sino kaya yung pumasok sa C.R.? Bakit biglang nagtransform si Joshua? Para akong sira dito sa loob ng cubicle dahil habang umiiyak ay natatawa ako sa pagbabakla-baklaan ni Joshua, bagay na bagay sakanya. Loko talaga toh, sa isip isip ko.

Dahil sa pangyayaring iyon ay lumabas na rin ako ng cubicle. Medyo gumaan ang loob ko dahil sa ginawa ni Joshua. Pagkalabas ko ay agad ko naman siyang niyakap.

"Daddy, ang sakit." sabi ko sa kanya.

"Wag kang mag-alala baby. Daddy will be always here for you." pagcocomfort niya sakin habang hinihimas-himas ang buhok ko.

Napagpasyahan na rin naming bumalik ng classroom.

Hindi nagpapansinan sina Cyrus at Joshua simula ng araw na iyon marahil siguro ako ang kasama ni Joshua. Tumagal pa ng isang linggo ang walang pansinan na drama namin at si Joshua naman ang lagi-lagi kong kasama sa panahong parang namatay ang puso ko.

Hindi ko alam kung bakit hindi ko magawang magalit sa ginawa sakin ni Cyrus kahit sobrang sakit talaga ang pagpapaasang ginawa niya. Minsan nga ay nakikita ko siyang tinitignan ako na parang may gustong sabihin at minsan pa'y nagkakatitigan nalang kami.

Lugmok na lugmok talaga ako ng mga panahong iyon, hindi ko magawang tumawa ng malakas, makipagkulitan, makipagdaldalan at kung anu-ano pa. Parang namatayan ako. Ngunit life must go on, kailangan kong magmove-on kaya lang mahirap dahil sa araw-araw ko silang nakikita at lalo lang akong nasasaktan sa tuwing gustuhin kong kalimutan siya.

Ano ba talaga ang nangyari? Bakit bigla nalang silang nagkabalikan? Akala ko seryoso talaga siya pero hindi pala.

----------

Flashback

Linggo nun nang ipatawag si Cyrus ni Mrs. Ranillo sa kanyang office.

"Mr. Bernal, i want to talk to you." sabi ni Mrs. Ranillo kay Cyrus.

"Yes ma'am? About what?" pagtatakang tanong naman ni Cyrus.

"About you and Ericka. Alam kong matagal din kayong nagkasama ng inaanak ko and until now she still loves you." pagkukwento ni Mrs. Ranillo.

"Then? Sorry but i don't love her anymore." sabi ni Cyrus na tumayo at nagbalak lumabas ng office.

"Kabastusan yang ginagawa mo Mr. Bernal. Sit down!" pagalit na sabi ni Mrs. Ranillo.

"Wala naman pong patutunguhan tong pag-uusap na ito." pagmamatigas ni Cyrus.

"Nakalimutan mo na bang ako ang principal sa school na pinapasukan mo?" pagsusungit ni Mrs. Ranillo.

Dahil alam ni Cyrus na kahit ano ay pwedeng gawin ng malditang principal nila ay nagpasya nalang itong maupo uli.

"Gusto kong balikan mo si Ericka." pag-uutos ni Mrs. Ranillo kay Cyrus.

"What if i don't?" pagmamatigas uli ni Cyrus.

"Then expect the worst things you can experience in your entire life." pananakot ni Mrs. Ranillo.

"Akala niyo matatakot niyo ako? Baka nakakalimutan niyo pwede kayo matanggal sa posisyon niyo dahil sa ginagawa niyong yan sakin." pang-hahamon ni Cyrus.

"Are you daring me Mr. Bernal? Do you think you're powerful than me?" hindi naman pagpapatalo ni Mrs. Ranillo.

Natahimik nalang si Cyrus dahil naalala niyang graduating student nga pala siya at baka yun ang tirahin ng malditang principal nila.

"Finally, natauhan ka din. Gusto kong sunduin mo bukas si Ericka sa bahay nila at makipagbalikan ka. Dalhan mo na rin siya ng flowers." muling pandidikta ng principal.

"And by the way, don't dare tell this to anybody especially to Ericka and your parents or else i'll do everything to pull you down." dugtong pa nito.

Lumabas narin naman si Cyrus sa office at balisang-balisa siya. Hindi niya alam kung anong dapat gawin. Gulong-gulo ang isip niya. Hindi niya alam paano haharapin si Chloe dahil sa totoo lang ay mahal na mahal niya na ito.

Pagkalabas naman ni Cyrus ay agad idinial ni Mrs. Ranillo ang telepono.

"Hello mare? Don't worry na. Tomorrow, Cyrus will be there at makikipagbalikan na siya kay Ericka." sabi nito sa kausap niya sa telepono.

----------

Cyrus

Tama ba ang ginawa ko? Dapat ko bang kausapin si Chloe? Litong-lito na ako. Nasasaktan ako sa tuwing nakikita ko siya. Hiyang-hiya talaga ako sa ginawa ko sakanya. Ilang buwan narin kaming hindi nakakapag-usap. Miss ko na ang kakulitan niya. Kung hindi lang siguro dahil sa principal na yun masaya na siguro kami ni Chloe ngayon.

Nang makita kong nagbabasa lang si Chloe ng libro ay nilakasan ko ang loob ko at binalak na lapitan siya.

Bago pa man ako makalapit ay hinarangan ako ni Joshua.

"Not this time Cyrus." sabi niya matapos harangan ang daan ko papunta kay Chloe.

Nagpumilit ako pero pinigilan parin niya ako.

"Mag-usap nga tayo." sabi ni Joshua at lumabas siya ng room at pumunta sa hallway na hindi masyadong dinadaanan ng tao at sinundan ko naman siya.

Hindi pa man ako masyado nakakalapit sakanya ay agad niya akong sinalubong ng isang napakalakas na suntok na nagpatumba naman sakin sa sahig.

"Gago ka rin noh Cyrus." sabi ni Joshua matapos akong suntukin.

"Sorry." yan nalang ang tangi kong nasabi matapos kong makatayo.

"Eh talaga naman palang tarantado ka eh." muling sabi ni Joshua kasabay ng isa nanamang malakas na suntok sa mukha ko na nagdulot ng pagdurugo ng labi ko.

"Sorry? Ganon lang ba yun Cyrus? Hindi tamang paasahin mo si Chloe! Lalo ng alam mong may nararamdaman siya para sayo." dugtong niya.

"Wala kang alam Joshua." ang sabi ko sakanya.

"May dapat pa ba akong malaman?" pagtatanong ni Joshua.

"Hindi mo alam ang pakiramdam ang makita ang minamahal mo na kasama ng iba." sagot ko sakanya.

"Hindi mo rin alam ang pakiramdam na kasama mo nga ang mahal mo pero iba naman ang hinahanap niya!" sigaw sakin ni Joshua.

"Wag mong sabihing.." pagkagulat kong tanong.

"Oo, i'm inlove with Chloe." pagtatapat ni Joshua.

"Please take good care of Chloe habang hindi ko pa naaayos tong gulong toh." pagmamakaawa ko kay Joshua.

Pinipigilan ko nalang ang pagpatak ng mga luha ko dahil sa nangyayari sa buhay ko. Magiging masaya na sana ang lahat naging miserable pa.

"Anong gulo Cyrus? Meron ba akong hindi alam?" pagtatanong ni Joshua.

"Sayo ko lang sasabihin toh Joshua dahil i trust you. Lahat ng ito ay pakana ng ninang ni Ericka." pagkukwento ko.

"Si Mrs. Ranillo?!" pagkagulat na tanong ni Joshua.

"Oo. Tinakot niya ako na hindi ako makakagraduate kung hindi ko babalikan si Ericka. Kaya wala akong nagawa kundi balikan siya dahil wala akong laban sa mga kayang gawin ni Mrs. Ranillo." pagtutuloy ko.

"CYRUS!!!" sigaw ni Ericka na sumulpot nalang kung saan.