Medyas

"Mahal"

"Kapatid lang ba talaga?" ang tanong ni Joshua sakin.

"Anong gusto mo? Magulang kita? Eh di sige, DADDY Joshua." sagot ko naman sa kanya.

"Eh ano tawag ko sa'yo?" muli niyang tanong.

"Eh di baby." ang sagot ko sa kanya.

"Ay, baby. Hindi bagay sayo. Hahaha." pang-aasar niya.

"Eh di wag!" pagsusungit ko naman sa kanya.

"Ikaw talaga hindi ka na mabiro. Ang sungit mo talaga... baby." ang naisagot niya.

"Alam niyo kayo na ang pinaka kamali-malisyang mag-ama." pangangantyaw na naman ni Paul.

Hindi naman nagreact si Joshua sa halip ay ngumiti nalang ang loko, kaya hindi narin ako nagreact. Bumaba narin naman ako sa likod niya dahil madami nang tao ang nakapaligid baka ano pa sabihin nila samin. Nagsiuwi na rin kaming lahat sa kani-kaniya naming mga bahay.

Kinabukasan, araw na ng dance event. Sa school gym namin ito gaganapin at 11 schools ang kasali. Maaga palang ay naghahanda na kami sa backstage, kabadong-kabado ang lahat.

Ngayon din ang pagbabalik ni Cyrus sa school namin pero hanggang ngayon ay hindi ko parin siya nakikita. Sana mamaya makita ko na siya, miss ko na siya ng sobra. Hay.

"Daddy, magstart na ba?" tanong ko kay Joshua.

"Yah, be ready na baby." nakangiti niyang sagot.

Habang nag-uusap kami ay may sumingit na isang babae at hinarangan ba naman ako, ang bastos din niya eh noh?

"You're Joshua Garcia, right? You know what? I really admire you a lot and ngayon i have the chance to know you more. If you don't mind may i know your digits?" sabi naman ng sumingit na babae habang iniaabot ang isang piraso ng papel at bolpen. Landi niya ah. Sana hindi pansinin ni Joshua. Hmp.

Nagsulat naman si Joshua sa papel at matapos nito ay pinuntahan niya ako.

"Tara baby." pag-aaya niya sakin.

Landi rin nito ni Joshua. Pinatulan ba naman ung ganung klase ng babae?!

----------

Narrator

Kinuha ng babae ang papel na sinulatan ni Joshua at binasa ito.

i appreciate that u like me but...

i'm already taken by the girl behind u.

thanks for interrupting us.

"Sungit naman pala nung Joshua na yun." ang tanging nasabi ng babae.

----------

Nagsimula na ang program at panglima kami na magpeperform, kinakabahan ako dahil baka magkamali ako.

"Relax lang." sabi ni Joshua na umakbay sakin habang pinapanood namin ang mga unang performer mula sa backstage.

Pangalawa.

Pangatlo.

Pang-apat.

At kami na ang magpeperform, grabeng kaba ang nararamdaman ko sa mga oras na iyon pero the show must go on ika nga. Nagsimula nang itugtog ang music namin. Sumayaw kami at ibinigay ang buong sigla at lakas namin. Kaya naman nang matapos kami magperform ay nagsipalakpakan ang lahat at todo cheer sa amin. At karamihan pa ang sigaw ay "Go Joshua!". Todo kaway rin naman si Joshua akala mo sinong artista. Hahaha. Ang dami palang fans ng lokong partner ko.

Pagbalik namin sa backstage ay laking gulat ko ng makita kong nakatayo si Cyrus ilang metro ang layo sa harapan ko. Hindi ko alam kung bakit pero tumakbo ako palapit sa kanya at niyakap ko siya ng mahigpit. Siguro sa sobrang pagkamiss ko hindi ko na napigilan yakapin siya. Nakakahiya pero niyakap rin naman niya ako.

"Namiss kitang loko ka ah." sabi ko kay Cyrus habang yakap yakap siya.

"Mas namiss kitang loka ka. Buti naman at ok ka na. Sobrang nag-alala ako sayo." sagot naman ni Cyrus sakin.

"Ay Joshua, may Cyrus na pala si Chloe eh." narinig ko namang sabi ni Paul habang inakbayan si Joshua na para bang nang-aasar.

Binati lang naman ni Joshua ng pagtingala ng bahagya si Cyrus at dumiretso na ito sa dressing room.

Maya-maya'y may dinukot si Cyrus sa kanyang bulsa. Isang gold medal at isinabit niya ito sakin.

"I won the first prize. And it's because of you." nakangiting sinabi niya sakin matapos isabit ang medal.

"Akin nalang?" pagbibiro ko naman kay Cyrus.

"Oo, para sayo talaga yang medal na yan. Dahil ikaw ang first place sa buhay ko." sagot naman niya.

Aba. Bumabanat pa tong Cyrus na toh. Nakakashock. Hindi ako makapaniwala. Parang gusto ko himatayin sa mga oras na iyon pero nakakahiya. Feeling ko parang nanalo na ako sa lotto.

At dahil sinabi niya na sakin nalang daw ang medal eh di itinago ko. Umalis naman muna ako saglit para magbihis.

Ilang oras din ang nakalipas ay iaaannounce na ang mga winners sa event. Hawak-hawak kami lahat ng kamay at si Cyrus naman ay nanonood sa may di kalayuan mula sa amin.

Naannounce na ang third at second runner-up at ang first runner-up na lamang at champion ang hindi pa natatawag. Kabadong-kabado na kami ng mga oras na iyon dahil hanggang ngayon ay hindi pa kami natatawag.

"And the first runner-up goes to..." ang sabi ng emcee.

At natawag ang grupo namin! Nanalo kami at masayang-masaya ang lahat. Nagsisitalunan kami sa tuwa at nagkaroon ng isang malaking group hug. Hindi man kami ang champion masaya na kami dahil nanalo kami kahit meron kaming naririnig na bulong-bulungan na nadaya daw kami, na mas deserving daw kami manalo. Pero masaya na kami kahit sa 1st runner-up man lang.

Masayang nagtapos ang program at unti-unti ng nauubos ang mga tao sa loob ng gym kaya naman nagpasya narin kaming umuwi. At ngayon kasabay ko na uling umuwi si Cyrus. Masayang-masaya ako.

"Daddy, uwi na tayo!" pag-aaya ko kay Joshua.

"Wait lang baby kunin ko lang gamit ko." sagot naman niya sakin.

Umalis naman si Joshua para kunin ang gamit niya na nasa backstage pa.

"Daddy?" pagtatakang tanong ni Cyrus.

"Oo, daddy na tawag ko sa kanya simula kahapon. Magulang ko daw siya eh. Hahaha." pagpapaliwanag ko naman sakanya.

"Ahhhhhh..............

Eh ako?" nakangiting tanong naman ni Cyrus.

Bigla naman akong kinilig na kinabahan na hindi maintindihan kaya hindi ako napaimik ng ilang segundo. Sakto naman nakita ko na si Joshua na naglalakad pabalik samin kaya naman nginitian ko nalang si Cyrus at naglakad palapit kay Joshua.

"Iniiwan mo naman ako mahal eh." sinabi ni Cyrus sakin na sinundan naman ako sa paglalakad at nang magkasabay kami ay inakbayan ako.

"Mahal?" pagtataka kong tanong kay Cyrus.

"Oo, mahal. Kung tawagan niyo ni Joshua ay daddy , satin

mahal." pagpapaliwanag niya sakin.

"At kelan pa?" muli kong tanong kay Cyrus na inalis na rin naman ang akbay nang magkasalubong na kaming tatlo.

"Sweet niyo ah." pagpansin ni Joshua na walang kaemosyon-emosyon sa mukha.

Hindi narin naman nasagot ni Cyrus ang tanong ko at natahimik narin kaming pareho nang naglakad na kami palabas ng school kasama si Joshua. At umuwi narin kaming tatlo.

Kinabukasan excited akong pumasok dahil naging maganda ang araw ko kahapon at excited akong malaman kung ano naman ang mangyayari sa araw na ito. Tulad ng kinagawian ko ay pumunta akong locker. Pero wala paring sagot si Superman sa huli kong sulat na siya naman ikinalungkot ko ng umagang yun kaya naman pumunta nalang ako sa aking upuan.

Nang makarating ako sa upuan ko ay may isang fresh red na rose ang nakita ko sa aking desk at may papel na nakatupi. Kinuha ko ang rose at binasa ko naman ang nakasulat sa papel.

For my mahal,

hope this one would start

your day right.

Hindi siya handwriting ni Superman pero sa word na "mahal" parang kilala ko na kung kanino nanggaling ito. Kinikilig ako. Kay Cyrus galing toh eh! Pero hindi ko rin naman naiwasan mapaisip kung sino si Superman dahil magkaiba naman sila ng handwriting ni Cyrus. Pero si Superman na rin naman ang nagsabi na 'TiME' will come kaya antayin ko nalang ang time na iyon.

"Did you like it?" tanong sakin ni Cyrus na lumapit sa akin.

"Thank you ah. Seryoso ka talaga sa mahal thingy noh?" tanong ko naman kay Cyrus.

"Yah. Bakit? Akala mo joke?" muli niyang tanong.

"Hindi. Eh kasi naman wala naman akong natatandaang niligawan mo ako at sinagot kita noh." pagpapaliwanag ko sakanya.

"Ah, nga naman. So let's make it formal,

Pwede ba kitang ligawan?"