Sunday, March 25, 2012
Book II Chapter 12: Break?
11:05 PM | 
Posted by
ceezza
Break?
Nalintikan na. Si Cyrus pala ang katext ko kanina pa. Kaya pala ang tagal magreply. Hindi ko na nga rereplyan. Paano na toh nabasa niya ang mga text ko para kay Chloe? Biglang may takot akong naramdaman. Makatulog na nga lang.
Ngunit nang gabing un ay medyo nahirapan ako sa pagtulog dahil sa pangyayari.
Tanghali na ako nagising kinabukasan. Masakit ang ulo ko dahil narin siguro sa pag-iisip ng kung anu-ano bago ako makatulog.
Ano kaya reaction ni Cyrus sa mga text ko? Nag-away kaya sila ni Chloe? Kinakabahan ako. Naisipan kong puntahan si pare para ikwento ang mga nangyari. Matapos kong mag-ayos at kumain ay pumunta na ako sakanila.
"Oh pare napadalaw ka." pagbati sakin ni Janine.
"Kasi pare kagabi tinext ko ung number na binigay ni Chloe sakin." paninimula ko magkwento.
"Oh tapos? Natorpe ka nanaman?" pagsaside comment niya.
"Hindi, kay Cyrus ata ung number na binigay niya kasi si Cyrus ung nakatext ko eh." pagpapaliwanag ko.
"Ano naman masama dun? Bestfriend mo naman un." sagot niya.
"Eh kasi ung pagtetext ko. Tinawag ko siyang honey, baby, babe. Hindi ko naman alam na kay Cyrus pala un eh. Akala ko kay Chloe." pagtutuloy ko.
"Yun nga lang pare. Ano ba ung number? Itetext ko." pagtatanong niya.
"Ano naman sasabihin mo?" pabalik na tanong ko naman sakanya.
"Sasabihin ko nalang na boyfriend kita para hindi na siya magduda." sagot naman niya.
"Ikaw talaga pare. May HD ka parin sakin hanggang ngayon." panunukso ko naman kay pare.
"Anong HD?" tanong niya.
"Hidden Desire." natatawa kong sagot.
"Sira. Aayusin lang natin ung gulong ginawa mo noh." sabi niya.
Sumang-ayon ako sa idea ni pare at inabot ko ang cellphone ko at nagsimulang magtext si pare. Pinakita naman ni pare sakin ang itetext niya bago niya isend.
Ui Cyrus! Janine toh.
snsya k n kgbi ky joshua ha?
ang landi ksi nitong bf ko..
kinotongan ko n nga e..
"Eto pare pwede n ba?" medyo natatawa tawa niyang pinakita sakin.
"Mukha naman akong under niyan sayo pero sige na nga." napipilitan kong sagot.
Sinend naman niya ang text na un. Ilang minuto lang ay nagreply na agad si Cyrus at sabay namin binasa ni pare.
ui janine! hello!
c chloe toh pero
pnbsa q nren ky sai
ung txt m.. kau pla
ni joshua aa.. sbi
ni daddy khpon hndi
raw.. loko tlga un..
mommy janine =)
Sender:
Unknown Number
"Pare, naguguluhan naman ako. Akala ko ba si Cyrus toh?" tanong ni Janine.
"Kagabi kasi si Cyrus daw katext ko eh?" sagot ko.
"Baka pinagttripan ka lang ni Chloe?" pagtatanong niya.
"Ewan ko? Replyan mo nga pare. Naguguluhan din ako eh." sagot ko.
"Ano naman sasabihin ko?" tanong niya.
"Ako nalang magrereply. Pahiram cell mo." sabi ko.
Kinuha ko ang cellphone niya at nagsimulang magtext.
oh chloe? akala ko
ky sai tong number?
ksi kgbi c sai daw
nktxt ni josh..
At sinend ko ang text na un. Naguguluhan na talaga ako. Sino ba talaga ang katext ko? Ilang saglit lang ay nagreply na ito.
hndi ha.. sakin toh..
nagplit lng kmi ng cp
ni sai nung isang araw..
nklimutan kong sbihin ky
daddy khpon..
ngtxt b siya?
Sender:
Chloe
"Hala pare, si Chloe nga toh. Paano yan? Sinabi mo boyfriend mo ako?" pagtatanong ko.
"Hahaha. Hayaan na natin. Atlis hindi na magdududa si Sai kapag tinetext mo si Chloe diba? Magrereply ka pa ba?" sabi niya.
"Hindi na. Baka lalo lang akong malito. Salamat pare ha." sagot ko.
Simula ng araw na un, lagi ko ng nakakatext si Chloe at ang pagkakaalam naman niya kami talaga ni pare. Madalas nga niya akong tanungin tungkol samin ni pare pero wala naman akong maisagot dahil wala naman talagang namamagitan samin kaya napipilitan nalang akong mag-imbento. Hayaan ko nalang na ganito ang sitwasyon namin, masaya parin naman ako. Hindi naman big deal sakin ang maging girlfriend ko siya, basta nandiyan lang siya sa tabi ko at ok kami, sobrang saya ko na. Hindi ko pa kasi kayang magmove-on sa ngayon, kaya ine-enjoy ko muna ang mga sandaling may oras siya para kausapin ako. Mahirap talaga, mahirap kalimutan ang 1st love dahil sa mga markang iniwan nito sa puso ko.
Madalas akong tulugan ni Chloe tuwing gabi lalo na ung tipong excite na excite ka para sa reply niya tapos nagkandapuyat ka kakaantay sa reply niya halos nakatulog ka na nga, un pala ung katext mo tulog na. Tiniis ko ang antok para makatext siya tapos tutulugan lang ako?! Tuwing nangyayari un napapabuntong hininga nalang ako. Sinasadya niya kaya un? O talagang nakakatulog siya? Pero kapag may problema siya kay Cyrus kahit hanggang 4a.m. game na game makipag-text sakin at humihingi ng advice. Ok lang, kahit masakit siyempre ang mas makakapagpatatag ng kanilang relationship ang iaadvice ko. Minsan nga parang gusto ko ng sabihin sakanya, magbreak na kayo! nandito naman ako! pero wala. Hindi ko kaya.
-----
Chloe
Ilang araw na simula ng manibago ako kay Sai. Madalas siyang tahimik. Hindi na siya gaanong nangungulit, minsan nalang niya pisilin ang ilong ko, minsan nalang niya ako tanungin kung mahal ko ba siya, basta pakiramdam ko nanlalamig na siya. Tuwing yun ang nasa isip ko hindi ko mapigilan ang maiyak pakiramdam ko bukas o makalawa, iiwan na niya ako. Isang araw habang nasa school kami, hindi ko na kaya ang bigat na nararamdaman ko kaya lakas loob ko siyang tinanong.
"Saibie, may problema ba?" medyo nanginginig na boses kong pagtatanong dahil pinipigilan kong umiyak.
"Wala. Baket?" pagtataka niya.
"Bakit ka ganyan? Bakit parang nag-iba ka? Bakit parang anlayo layo mo sakin?" sunod sunod kong pagtatanong.
Kitang kita ko sa mukha niya ang pagkagulat dahil ngayon ang unang beses namin mag-usap ng ganito. Ngayon lang din ang unang beses na makaramdam ako ng ganito kabigat.
"Anong ibig mong sabihin?" muli niyang pagtatanong.
"Wala. Di bale nalang." sagot ko.
Tinapos ko na ang aming usapan dahil any moment babagsak na ang mga luha sa aking mga mata. Parang sasabog na ang puso ko dahil hindi ko alam kung ano ang nangyayari samin. Medyo tumungo ako para hindi niya mahalata na medyo naluluha na ang mga mata ko.
Pagkatungo ko ay inakbayan ako ni Cyrus, niyakap at hinimas ang buhok ko ng paulit-ulit. Medyo gumaan ang pakiramdam ko ng oras na un dahil sa ginawa niya. Buti naman.
Nang kinahapunan ay umuwi narin kami ni Sai. Tulad ng lagi niyang ginagawa, hinahatid niya ako sa tapat ng bahay namin at bago ako pumasok ay hahalikan niya ako sa noo, yun ang body language niya kung paano niya sabihing mahal niya ako. Tuwing ginagawa niya un kinikilig ako, pero bakit ganito ang nararamdaman ko ngayon? Parang wala. Parang isang normal na halik lang mula sakanya. Mahal na mahal ko siya at nasasaktan ako. Hay ayoko ng ganito.
Magkaiba kami ng course ni Sai pero sa isang university kami nag-aaral kaya ang oras lang ng pagkikita namin ay ung mga free time namin.
Kinabukasan, mag-aalas onse na nang magkita kami sa kubo kung saan kami madalas magkasama, nagkkwentuhan at nag-aaral. Nag-overtime ang prof niya ngayon kaya naman medyo nahuli siya ng dating. Nasanay kami na tuwing magkikita kami dun ay hahalikan niya ako sa pisngi. Ngunit, tulad ng naramdaman ko sa halik niya kagabi, parang kulang.
Umupo nalang ako at nagsimula gawin ang homework ko, siya naman ay nagbabasa ng libro. Nakakabingi ang katahimikan. Hindi ako sanay ng ganito. Halos mag-iisang linggo na pala kaming ganito pero binabalewala ko dahil akala ko pagkalipas ng ilang araw ay babalik na kami sa normal, nagkamali ako.
Mga trenta minutos na siguro ang nakakalipas nang dahan-dahang tumayo si Sai.
"Hindi ko na kaya, magbreak na tayo." sabi niya.
Dahan-dahang pumatak ang mga luha sa mga mata ko.
Labels:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment