Monday, March 26, 2012
Book II Chapter 20: Reconciliation
8:27 AM | 
Posted by
ceezza
Reconcilation
Janine
Sayang, kiss na naging hangin pa. Haha. Parang ang landi ko naman, pero hindi, miss ko lang talaga si Joshua, miss ko ang lips niya. Yung ilang segundong kiss namin dati parang ilang taon para sa akin. Naku. Alam ko hindi ako ang mahal ni Joshua, matagal ko nang alam yun at tanggap ko na. Masaya na akong makita si Joshua na masaya. Basta palagi lag akong nandito para sa kanya hindi para mafall siya para sa akin kundi para damayan siya at tulungan siya kahit anong kailangan niya.
Ano kaya ang pag-uusapan nila ni Cyrus. Naiintriga ako. Tumayo ako sa kama at sumilip sa bintana, andun sila, nag-uusap, pero bakit ganun? Parang inaaway ni Cyrus si Joshua. Hindi ako papayag na may umaaway sa Pare ko. Hindi pwede to. Kaya nagdesisyon akong makisabat sa usapan nila. Tinarayan ko si Cyrus, nagsagutan kami at sinigawan ko pa siya habang umaalis siya. Akala niya kung sino siya. Walang pwedeng umapi sa mahal ko, ibig kong sabihin, kay Joshua, kay pareng Joshua.
Pagkaalis ni Cyrus ay pumasok na kami sa loob ng bahay, nagmeryenda, nagkulitan hanggang sa nagring ang phone ko.
"Hello?" sagot ko.
"Janine! Let's go malling, all girls!" masayang sabi sa akin ng nasa kabilang linya ng telepono.
"Kelan?" tanong ko sa kanya.
"Now na! We're going to your house na.." sabi niya sa akin.
"Ha? As in ngayon na?" gulat na gulat kong tanong.
"Oo! Slow ka?" pagtataray sa akin, pagkatapos ay naputol na.
"Sino yun?" tanong sa akin ni Joshua.
"Alis na ako pare!" pamamaalam ko sa kanya, kinuha ko ang box at ang bag ko. Pero kinapitan ako ni Pare.
"Sino muna yun?" tanong niya sa akin.
"Bakit ka ba interesado?" tanong ko naman sa kanya.
"Syempre, gusto ko kilala ko mga sinasamahan mo." sagot niya sa akin. Aba, parang boyfriend a.
"Bitawan mo na ako, susunduin na daw ako eh." sabi ko sa kanya.
"Sino nga kasi yun?" pilit na tanong niya.
"Boyfriend ko! Bakit?" sabi ko sa kanya na may halong pang-aasar.
"Ha? Hindi naman kita tinawagan ah. Tsaka hindi kita susunduin kasi kasama na kita." sabi niya sa akin habang nakadisplay ang killer smile niya. Leche na to ah, mababaliktad pa ung pang-aasar ko. Pero ang sarap pakinggan.
"Tse! Pinsan ko yun from NZ, magshoshopping daw kami. All girls." sabi ko sa kanya. Nabaliktad pa ako. Pero nakakakilig naman.
"Ah, dali daling sabihin, paayaw ayaw pa." sabi niya sa akin tapos binitawan na ako. "Teka, mag-ingat ka ah." magpapaalala niya sa akin at hinalikan ako sa noo. Bakit may pa ganun, ganun pa? Joshua, problema mo?
"Ah sige, salamat! Text text nalang.." pamamaalam ko sa kanya at pumunta na sa kotse ko at umuwi sa bahay. Pagdating ko dun, ilang minuto lang ay dumating na ang mga pinsan ko at friends niya, ung kotse nalang daw niya ang gagamitin. Nagshopping kasi, as usual, MOA, dun nila talaga trip magshopping, after nun nuod ng sine o kaya ice skating.
Pag-uwi ko sa bahay, pagod na pagod. Medyo napadami na naman ang napamili ko. Kinuha ko ang shoulder bag ko, tiningnan ang cellphone..
WHOOOAAAAAAA!?
12 missed calls
8 unread messages
Hala, andami naman. Sana hindi si mommy, dahil kung hindi patay ako. Kapag kasama ko ang mga pinsan ko, bawal ang cellphone cellphone kaya nakasilent. Di naman ako nag-attempt na tingnan kasi last time, ibinato ng pinsan ko ang cellphone ko, nasira. Kanino kaya mga to.
Missed Calls
Joshua (12)
Andami naman, anong kailangan nito? Mukang namimiss niya ako, hehe. Maya ko na tawagan, baka may message.
Inbox
Joshua....
Joshua....
Joshua....
Joshua....
Joshua....
Joshua....
Joshua....
Joshua....
OA ka Joshua! Pero nakakatuwa, andami naman messages, may calls pa. Sayang d ko nasagot, pero sana hindi siya nagalit.
Pare, san kau?
pde ba q sumunod?
Sender:
Joshua
Ay, sayang! Pero d dn nmn siya pwede sumunod kasi ALL GIRLS nga e.
Pare, san na kau?
andamot mo, sunod ako?
Sender:
Joshua
Ganyan nba kabusy?
D mgawang mgreply!
Sender:
Joshua
Nagtampo siya? Sinabi nang all girls yun.
Kaen kna?
Sender:
Joshua
Pare, mgreply ka nmn!
sunod na kc aq dyn..
san ba yan?
Sender:
Joshua
Pare, dadaan kpa b
d2 sa bhy ma2ya?
Sender:
Joshua
mukang busy k tlg..
kht isang reply, ndi
mgawa, kht mga calls
q ndi mu rin msagot.. :(
Sender:
Joshua
hays.. sige ingat nlng..
akala ko ba txt? txt?
Sender:
Joshua
Hala! Nagtampo na nga. Pero bakit ganun, siguro malungkot lang talaga si Pare. Babawi nalang ako sa kanya. Matawagan nga. Nagriri--
"Pare!" mabilis na sagot niya sa tawag ko.
"Pare! Ambilis naman, inaatay mo talaga tawag ko?" tanong ko sa kanya.
"Oo, hindi ka nasagot e, kahit reply sa text wala. Nag-aalala ako sayo." sagot niya, kinilig naman ako.
"Sorry ah, all girls kasi yun eh, tapos hindi pwede ang cellphone kapag kasama ko yung mga pinsan ko, ibinabato nila." pagpapaliwanag ko sa kanya.
"Ganun? Paano kung emergency?" tanong niya.
"Sorry, ganun talaga mga pinsan ko eh. Laking NZ kasi, iba ang trip." pagpapaliwanag ko pa din.
"Kahit ako? Hindi pwede makaistorbo sa inyo?" pagtatanong niya with tampo effect.
"Pare naman nagtatampo pa. Hayaan mo. Babawi ako sayo. Sisimulan ko bukas." paglalambing ko sa kanya.
"Talaga?" tanong niya na halata ang excitement.
"Oo, pero may pupuntahan muna ako bukas, bago ako pumunta diyan sa inyo. Personal na lakad to. Gabi na ako makakapunta dyan." sabi ko sa kanya at biglang napatingin sa kahon na may mga laman na galing sa closet ni Joshua.
"Oh sige! Iintayin nalang kita." sabi niya sa akin.
"Okay, o pano, tulog na ko, pagod e, kumain na ako, salamat sa pag-aalala. Sweet dreams
Josh!" pamamaalam ko sa kanya.
"Sweetdreams Janine.." sabi niya sa akin at naputol na ang linya.
Naku Janine, huwag kang assuming, huwag kang umasa. Malungkot lang si Joshua kaya kailangan niya ng kasama. Yun lang yun, kailangan niyang malibang. Janine alam mo yun, hanggang bestfriends lang kayo ni Joshua. Maya maya ay natulog na ako.
Kinabukasan ng hapon pumunta ako sa university nila Chloe para kausapin siya. Nung andun na ako sa may gate, tinawagan ko siya..
"Hello Janine!" masayang bati niya sa akin.
"Hi Chloe, we have to talk!" seryosong sabi ko sa kanya. "Meet me at the library of your university, I'll be waiting." pagpapatuloy ko at pinutol ang linya.
I have to do this. Dumeretso ako sa library ng university nila at hinintay siya dun. Ilang minuto lang ang nakakalipas ay dumating na siya.
"Hi Janine, kamusta?" bati niya sa akin.
"Okay lang ako Chloe, ikaw kamusta ka?" tanong ko sa kanya.
"Urmm.. okay naman." sagot niya sa akin. Okay? E medyo namumukto ang mga mata niya.
"Sure ka? Parang umiyak ka.." paninigurado ko.
"Ah hindi, don't mind it. I'm okay. Ano pala ang sasabihin mo?" pagtanggi niya.
"Kasi kahapon, nasa bahay ako nila Joshua. Actually, nung isang araw pa. Dun ako nakatulog eh, naikwento sa akin ni Josh ang napag-usapan niyo." sabi ko sa kanya.
"Ganun ba? Pasensya na ah. Yun kasi ang gusto ni Sai eh." sabi niya sa akin.
"Okay lang kung yun ang naging desisyon mo, naiintindihan ko naman, pati si Joshua." sabi ko sa kanya.
"Pero yang boyfriend mo ka---" pagpapatuloy ko pero naputol dahil..
*Teeen.. teeen.. teeeen..*
Mukang may announcement.
*Attention to Ms. Chloe Yu...*
"Ako?" gulat na gulat na sabi ni Chloe. Napatingin naman ako sa kanya.
"May problema?" tanong ko sa kanya.
"Wala, ewan. Hindi ko alam." litong litong sabi niya.
*..please listen carefully on what he's going to say.*
He? Sino? Si Cyrus kaya yun? Nakikinig lang si Chloe, na hindi pa din naiintindihan ang nangyayari.
*Chloe Yu!..*
"Cyrus?" gulat na gulat na tanong ni Chloe habang nakatingin sa akin. Napatango nalang ako, dahil narecognize ko kaagad ang boses ni Cyrus.
*..I'm very very sorry sa lahat ng nagawa kong kasalanan sa'yo. I know mali lahat ng nagawa ko, narealize ko na at nagsisisi na ako. Please, kausapin mo na ako, bati na tayo, please?*
Sabi ni Cyrus. Lakas ng loob niya, kinig na kinig kaya yun ng buong school. May mga estudyanteng kinikilig at palinga linga, hinahanap kung sino ang Chloe Yu na nabanggit, hindi nila alam nasa harap ko lang. Si Chloe naman hiyang hiya sa ginawa ni Cyrus, namumula siya.
*..please meet me here in the Principal's Office. I really miss you, Chloe! I Love You Chloe Yu.*
Mga huling narinig ng lahat ng mga tao sa loob ng university, na sa tingin ko kahit ung mga taong nasa labas nun a nakinig din. Si Chloe naman ay parang napetrified sa mga narinig niya. Ilang minuto na ang nakalipas pero hindi pa din kumikibo si Chloe, andaming mga estudyante ang tumatakbo sa tingin ko papunta ang mga sa Principal's Office para makita kung sino si Chloe.
Nag-away siguro sila, kaya todo effort si Cyrus para makipagbati kay Chloe. Paano ko pa sasabihin sa kanya yung ginawa ni Cyrus kahapon? Sayang naman ang effort ni Cyrus, sigurado ako magagalit lang lalo si Chloe kay Cyrus kapag nalaman niyang pinuntahan nito si Joshua. Gusto ko sanang sabihin kay Chloe ang ginawa ni Cyrus para aware siya sa mga pinaggagawa ng boyfriend niya, pero hindi ko na masasabi.
"Chloe!" tawag ko sa knya, pero wala siyang kibo. Nilapitan ko siya, "Huy Chloe!" pagtawag ko ulit sa kanya at sa pagkakataong to medyo tinulak ko siya. Maya maya nakita ko, natulo na ang mga luha niya.
"Dapat nakipagbati na ako sa kanya kanina nung gusto niya akong kausapin, umabot pa sa ganito. Nakakahiya." sabi ni Chloe sabay pahid sa kanyang mga luha.
"Kailangan ko nang pumunta sa Principal's Office, Janine." sabi niya sa akin. "Ano nga ba yung sasabihin mo?" tanong niya.
"Aaah.. wala naman, napadaan lang kasi ako dito sa may university niyo and naisipan kong dalawin ka." pagpapalusot ko sa kanya sabay ngiti.
"Thank you ah, akala ko may seryoso tayong pag-uusapan." sabi niya sa akin habang nakangiti.
"Ikamusta mo nalang ako kay Daa, kay Joshua!" pagpapatuloy niya, daddy sana ang masasabi niya. Malamang si Joshua ang dahilan ng pag-aaway nila.
"Okay sige, goodluck!" sabi ko sa kanya. Matapos ay umalis na siya. Aalis na din sana ako pero naisipan kong pumunta sa Principal's Office.
Nang malapit na ako sa Principal's Office, kita ko ang andaming tao, as expected. Halos hindi makadaan si Chloe.
Chloe
Nakakahiya ang ginawa ni Cyrus. Nakakahiya na nakakatouch. Talagang gusto niyang makipagbati sa akin, andami namang ibang paraan pero bakit ito ang naisipan niya this time. Nakakahiya. Napansin ko nalan na medyo may tumulak sa akin, si Janine. Muntikan ko nang makalimutan na kasama ko nga pala si Janine.
"Dapat nakipagbati na ako sa kanya kanina nung gusto niya akong kausapin, umabot pa sa ganito. Nakakahiya." sabi ko sabay pahid sa kanyang mga luha, napapaiyak na pala ako ng hindi ko namamalayan.
"Kailangan ko nang pumunta sa Principal's Office, Janine." sabi ko sa kanya. "Ano nga ba yung sasabihin mo?" tanong ko dahil mukang importante.
"Aaah.. wala naman, napadaan lang kasi ako dito sa may university niyo and naisipan kong dalawin ka." sabi niya sa akin at sabay ako nginitian, parang may laman ang ngiti niya.
"Thank you ah, akala ko may seryoso tayong pag-uusapan." sabi ko sa kanya. "Ikamusta mo nalang ako kay Daa, kay Joshua!" pagpapatuloy ko, matatawag ko na naman sanang Daddy si Joshua, buti nalang nakapagpreno ang dila ko.
"Okay sige, goodluck!" sabi niya sa akin. Pagkatapos ay pumunta na ako sa Principal's Office.Habang papunta sa Principal's Office, andaming tao. Ano ba yan. Paano ako makakadaan nito. Halos hindi ako makadaan. Ayaw nila akong padaanin, nang sinabi kong "Excuse me, I'm Chloe Yu!" tsaka lang nila ako pinapadaan. "Uy! Siya pala si Chloe..", "Haba ng hair mo.." Yan mga naririnig ko kapag sinasabi kong ako si Chloe Yu. Nakakahiya.
Nang nakarating ako sa may Principal's Office nasa labas na si Cyrus, pati na din ang principal ng university. Nahihiya pa din ako. Nang nakita ako ni Cyrus na papalit, kaagad siyang lumapit sa akin at niyakap ako. "Ayyyiiiieeeeeeeeeee.." sigaw ng mga tao na nakakakita sa amin.
"Kakausapin mo na ba ako?" tanong niya sa akin.
"Malamang oo, tara na nga, nakakahiya eh." sabi ko sa kanya. "YESSSS!" sigaw niya. At nagpalakpakan ang mga tao, akala mo naman nakakita ng mga artista na ewan. Pero nahihiya pa din ako. Lumapit ang principal sa akin.
"You're such a lucky girl, Ms. Yu!" sabi niya sa akin. "Okay guys, you may go back to your classes, come on, come on!" sabi niya sa mga nakikiosyoso at nagsialisan na nga sila.
"Thank you, Ma'am!" sabi ni Cyrus. Napangiti nalang ako.
"You're welcome! Cge na, baka may classes pa kayo." sabi ng Principal at pumasok na sa kanyang office.
"Buti naman at kinausap mo na ako. Akala ko hindi mo pa din ako kakausapin eh." sabi sa akin ni Cyrus ng makapasok c Ma'am sa office niya.
"Basta wag mo na ulit gagawin yun, okay?" sabi ko sa kanya.
"Oo, promise! Nadala lang talaga ako ng emosyon ko. Pero hindi na ulit mangyayari un." nakangiting sabi niya sa akin.
Niyaya niya ako sa ilalim ng puno kung saan palagi kaming nagpapahinga kapag nagkakasabay kami ng break. Nagulat ako sa nakita ko, may mga red roses don at meryendang nakahanda. Meron pang banner..
*Happy Anniversary Chlobi!
I love you so much..
will you please forgive me?*
Yan ang mga nabasa ko na nakalagay sa banner, ang sweet talaga ng Saibi ko, sabi ko na nga ba mabilis akong mahuhulog sa mga pasweet ni Sai. Muntikan ko ng makalimutan na anniversary namin ngayon. Buti naalala niya, sayang di ko nadala ang regalo ko para sa kanya.
"Bati na tayo?" tanong sa akin ni Cyrus habang nakadisplay ang kanyang mga ngiti.
Napatango nalang ako, pagkatapos ay niyakap niya ako at niyakap ko din siya.
"Happy Anniversary! I love you, Chlobi.." bati sa akin ni Sai.
"I love you too, Saibi.. Happy Anniversary!" pagbati ko din sa kanya.
Naupo kami, nagmeryenda at nagkamustahan. Hindi na kami nakaattend sa mga last classes namin. Nagbonding nalang kami ni Cyrus. Nang nagsisiuwian na ang mga tao sa university nagdecide kaming magmalling hanggang sa nanuod kami ni sine. Pagkatapos, kumain ulit kami saglit at umuwi na. Masaya ako ngayong araw na to, nagkabati kami ni Cyrus. Masaya na ulit kami. Ilang araw nalang tapos na ang summer classes. Two weeks na mababakante bago ang pasukan. Plano ko spend time with Cyrus kasi alam ko this year sobrang magiging busy kami pareho, baka weekends nalang kami magkita. :(
"Kuloy! Gabe na a, san ka galeng? Aber?" pagbungad sa akin ni Yaya Kurds.
"Nakipagdate kay Batman!" nakangiting sagot ko sa kanya.
"A, mabote hende kay Soperman, penge nga selpon number nya?" sabi sa akin ni Yaya Kurds. Natigilan naman ako sa sinabi niya. Hindi kaagad ako nakapagsalita.
"Hoy Kuloy!" pambasag katahikan ni Yaya Kurds sa akin.
"Wag na, tinatamad ako." pagtanggi ko sa kanya.
"Aken na selpon, ako nalang maghahanap." sabi niya sa akin. Asan na nga ba ang cellphone ko? Kinapa ko sa bulsa ng pantalon ko pero wala ito dun, tiningnan ko ang bag ko pero wala pa din.
"Nakita mo ba cellphone ko Yaya Kurds?" tanong ko sa kanya.
"Heneheram ko nga sayo tapos etatanong mo sa aken. Kaenamang bata are." sabi niya sa akin sabay alis. Tama nga naman siya. Baka nahulog sa sine o sa kotse ni Cyrus. Sana nga sa kotse ni Sai, sayang naman ang cellphone ko kung wala dun regalo pa naman sa akin yun ni Tito. Dumeretso ako sa kwarto ko at natulog.
Cyrus
Kinakabahan ako, ito na. Nag-umpisa na siyang magsalita..
*Attention to Ms. Chloe Yu, please listen carefully on what he's going to say.*
Pagkatapos niyang sabihin yun, ako naman ang nagsalita..
*Chloe Yu! I'm very very sorry sa lahat ng nagawa kong kasalanan sa'yo. I know mali lahat ng nagawa ko, narealize ko na at nagsisisi na ako. Please, kausapin mo na ako, bati na tayo, please?*
*Please meet me here in the Principal's Office. I really miss you, Chloe! I Love You Chloe Yu.*
Pagkatapos kong sabihin lahat ng yan nagpasalamat ako sa Principal namin at lumabas na ako ng Principal's Office, lumabas rin si Ma'am. Paglabas ko bigla nalang dumami ang mga tao dun, mukang iniintay din nila ang pagdating ni Chloe. Pagkatapos ng mga ilang minuto, dumating na si Chloe. Nagsorry ako sa kanya at pinatawad na niya ako, niyaya ko siya sa ilalim ng puno kung saan palagi kaming tumatambay kapag nagkakasabay kami ng break. Nagulat ako sa nakita ko, may nakaset up na mga roses, pagkain at may banner pa. Siguro si tomboy na si Marie ang nag-ayos nun, tama ang sinabi niya, nagkaayos kami ni Chloe. Mukang hindi na siya kailangang turuang manligaw dahil successful ang plano niya.
Pagkaalis namin sa university, nagmalling kami tapos nanuod ng sine, bago umuwi kumain muna kami, matakaw talaga tong si Chloe. Pagkatapos at hinatid ko na siya sa kanilang bahay.
"Chloe, thanks pinatawad mo ako. Promise, hindi na mauulit." muling paghingi ko ng tawad sa kanya.
"Okay na Cyrus, hindi na ako galit o nagtatampo. Ingat ka sa pagmamaneho ah." sabi niya sa akin.
"Oo naman. Sleep well Chlobi!" sabi ko sa kanya sabay halik sa noo. "Love you!"
"Same to you.." sagot niya sa akin at binigyan niya ako ng ngiti, pagkatapos ay lumabas nah ng kotse.
Ang weird, bakit same to you? E, ayaw na ayaw niya ng ganun, gusto palaging buo at klaro. Bakit ngayon same to you? Napagod lang siguro siya. Bago ako magmaneho pauwi sa bahay, naisipan kong tawagan si Marie para magpasalamat, matapos ang pag-uusap namin binaba ko ang cellphone ko sa may passenger's seat, may napansin ako. Cellphone ni Chloe. Ibabalik ko ba sa kanya? Mas okay siguro kung wala nalang siyang cellphone para sure na hindi na sila makakapag-usap ni Joshua, pero paano ko siya makocontact? Tanggalin ko nalang kaya ang simcard tapos ung cellphone nalang ang ibabalik ko sa kanya. Kaya lang magtataka naman siya kung nasaan ag simcard. Ah bahala na!
Ibabalik ba ni Cyrus ang cellphone ni Chloe? O hindi?
Malalaman ba ni Chloe na na kay Cyrus ang cellphone niya?
Labels:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment