Monday, March 26, 2012
Book II Chapter 28.1: Flashbacks
8:46 AM | 
Posted by
ceezza
Joshua
"Oh, Josh, ikaw na!" sabi sa akin ni Janine. Kaya iniabot ko na sa cashier ang bayad ko for enrollment. Pagkatapos ay si Janine naman ang nagbayad. Sa same university na kami ni pareng Janine mag-aaral kahit magkaiba kami ng course, ako kasi ipagpapatuloy ko ang nasimulan ko at siya naman ay magsisimula ng 4-year course na kanyang napili.
Ilang araw na ang nakakalipas nang magkausap kami ni Chloe, kamusta na kaya siya? Sana naman okay lang siya. Maya maya pa'y lumapit na sa akin si Janine.
"Okay na ba, Ja?" tanong ko sa kanya. Tumango lang naman siya, kita ko sa kanyang mga mata na nagugutom na siya.
"Tara! Libre kita." pagyayaya ko sa kanya.
"Cge ba!" mabilis na sagot niya. Sabi ko na nga ba nagugutom na naman siya kaya tinanguan lang ako. Bigla kaming natigilan sa aming paglalakad at pagkukwentuhan ng may nakita kaming isang pamilyar na taong papalapit sa amin. Habang papalapit ng papalapit ang tao ito ay lalo naming naaaninang ang kanyang muka, nang sigurado na kami kung sino ang taong yun, nagkatinginan kami at..
"CHLOE!?" pagulat na tanong namin sa isa't isa.
"Hi Janine, Daddy! Kamusta?" pagbati niya sa amin. Ano kayang ginagawa niya dito?
"Hello Chloe, okay lang, ikaw kamusta?" bati naman ni Janine.
"I'm fine, thanks." sagot ni Chloe.
"Anong ginagawa mo dito?" nag-aalangang tanong ko sa kanya.
"Ouch! Ayaw mo ba kong makita?" malungkot na tanong niya sa akin, si Janine naman ay napangiti nalang at bahagya akong binatukan.
"Hindi sa ganun, nagtataka lang ako." depensa ko sa kanya.
"Ganun ba? Eh kasi, dito na kasi ako mag-aaral this school year." nakangiti niyang sabi sa akin.
"TALAGA!?" gulat na tanong namin ni Janine sa kanya. Napatawa naman si Chloe.
"Haha.. Oo, ayaw niyo ba? Teka, magbabayad lang ako, explain ko sa inyo later.." sabi niya sa amin at nagtungo sa may cashier.
"Seryoso ba siya? Dito na siya mag-aaral?" tanong ko kay Janine.
"Nagbabayad na nga di ba? Pero bakit?" sagot niya sa akin. Bakit nga ba? Hintayin ko nalang na magkwento si Chloe, sabi naman niya ieexplain niya.
Pagkatapos magbayad ni Chloe, niyaya niya kaming maglunch, sabi niya siya daw ang taya. Yey! Kaso sumabat si Janine, sinabi niya na ako daw ang manlilibre, kaya ako pa din ang gagastos. Akala ko makakalibre na ko.
Pagkatapos namin umorder, habang kumakain, nagkwentuhan muna kami, kamustahan, pagkatapos ay kinwento na niya ang dahilan kung bakit doon na siya mag-aaral.
"Kasi yung tita at tito ko, magmimigrate sila for 2 years sa London because of their business. Ayaw nila akong mag-isa doon sa bahay kaya they asked their bestfriend if can stay in their house while they're in London, pumayag naman pero kailangan kong lumipat ng university kasi mas malapit ang university niyo sa bahay na tutuluyan ko.."
Kaya naman pala, nakakatuwa naman, iisa nalang ang papasukan naming tatlo, kulang nalang si Cyrus, kumpleto na sana ulit kami. Nagkwentuhan pa ulit kami, tungkol sa mga ginawa namin sa mga nakaraang araw at nakwentuhan sila about sa fashion, napapatango at ngiti nalang ako sa kanila. Maya maya'y tumunog ang cellphone ni Janine..
"Excuse me, guys." sabi niya bago siya tumayo at nagpunta sa tahimik na lugar. Nabigyan kami ni Chloe ng pagkakataon na magkausap ng kami lang. Pero pareho kaming natameme, hindi ko alam ang sasabihin ko. Ilang minuto ang nakalipas..
"Chloe.." pagtawag ko sa kanya, tumingin naman siya sa akin.
"Nakausap ko na si Cyrus, gaya nang sinabi ko sayo last time na nag-usap tayo sa phone." sabi niya sa akin.
=====.FLASHBACK.=====
*Hello..* sabi sa kabilang linya. Hindi kaagad ako nakapagsalita.
*Josh, ikaw ba talaga yan?* tanong ni Chloe.
"Ah, oo, Chloe! Kamusta ka na? Musta check-ups?"
*I'm fine, recovering na. Migraine lang siguro talaga yun.*
"Are you sure?"
*Yes! Wala naman ibang sinabi sa akin ang doctor eh. Baka pagod lang siguro.*
"Ah okay, basta magpagaling ka kaagad ah. If you need anything andito lang ako, alam mo naman yun di ba?"
*Opo daddy, thanks for always being here for me.*
"You're always welcome, baby. I think you should sleep."
*Urmm.. I think so, I'm kinda sleep na din e..*
"Sige pahinga ka na, sweetdreams."
*Wait! Pwede mo ba kong intayin matulog bago mo ibaba ang phone?*
"Oo naman. Punta ka na sa kwarto mo."
*Andito na nga po..*
.......
......
.....
....
...
..
.
*Andiyan ka pa?*
"Of course.. Di ka makatulog?"
*Hindi eh, naiisip ko kasi yung nangyari kanina..*
"Ano nangyari?"
*Pumunta dito si Cyrus eh..*
"Talaga? Kung ano man ang napag-usapan niyo, bukas mo nalang yan isipin para makatulog ka na."
*Hindi kasi naging maayos ang pag-uusap namin eh..*
"Ganun ba? Alam ko na maaayos niyo din yan. Kaya niyo yan, pag-usapan niyo nalang ulit, pero for now, sleep ka na.."
*Kakausapin ko siya tapos babalitaan kita.*
"Di mo na ako kailangan balitaan, sleep ka na."
*Basta! Babalitaan kita!*
"Okay sige, pero please, sleep na.."
*Sige po daddy..*
"Sleep tight baby, dito lang ako.."
=====.END.OF.FLASHBACK.=====
"Kamusta naman ang pag-uusap niyo?" tanong ko sa kanya.
"Everything went okay. Actually, hindi naging mahirap ang pag-uusap namin. Kasi nung nag-usap kami alam na namin kung ano talaga ang gusto naming mangyari at nagkasundo naman kami.." sagot niya sa akin.
"Ah okay, so are you okay now? Happy?" tanong ko sa kanya.
"I can say yes. Gumaan kasi yung pakiramdam ko. Nakakakilos na ako ng maayos, nang walang inaalala.." sagot niya sa akin.
"I'm happy to hear that! Goodluck sa bago mong university, wag ka magugulat sa pasukan ah." sabi ko sa kanya.
"Bakit naman?" nagtataka niyang tanong.
"Kasi.. madaming lalapit sa akin na mga girls, alam mo na.." confident na sabi ko sa kanya.
"Lalapit pa ba sila sa'yo, eh kasama mo na ako?" nakangiting tanong niya sa akin.
"Eh baby, you need a mommy, right?" pangungulit ko na siya namang kinalungkot niya, hala affected siya.
"If ever you find one.." sabi niya habang nakatungo siya. "..you're going to lose your baby."
"Hey! I'm just kidding.." sabi ko sa kanya habang pinipilit na itaas ang kanyang ulo. "Ipagpapalit ba naman kita? Syempre hindi." pagpapatuloy ko.
"Sabi mo eh.." malungkot pa din niyang sabi.
"Uy, wala akong sinabi na ipagpapalit kita no! Tsaka kahit lapitan nila ako, hindi ko sila papansinin, because I already have a baby." nakangiting sabi ko sa kanya, napangiti naman siya at hindi na siya nakatungo.
"And I won't let them go near you no!" bahagyang pagtataray niya.
"Naks, possesive!" natatawang sabi ko sa kanya habang natatawa na din siya sa mga pinagsasabi namin. Pero I mean the last one, wala na akong ibang papansinin na babae kundi si Chloe.. syempre si Janine din, pero iba yun.
Janine
I am having lunch with Joshua and Chloe when my phone rings. Tiningnan ko ang phone ko para makita kung sino ang natawag..
"Excuse me, guys." sabi ko ng makita ko ang pangalan na nagfaflash sa phone ko.
"Hey, what's up?" sabi ko sa nasa kabilang linya.
*I'm good, you?* sagot niya sa akin.
"Fine, I'm actually with Chloe and Joshua."
*Aaaah............................. Kaya ako tumawag ay para sabihin sa'yo na nagkausap na kami ni Chloe.*
"Urmm, okay. But. You don't have to tell me that, di ba?"
*That's true. Pero pabayaan mo nalang ako, I need to share this to someone at ikaw lang naman ang nakakaintindi sa sitwasyon namin.*
"Oh okay, so how was it?"
=====.FLASHBACK.=====
Cyrus
"Chloe.." sabi ko sa kanya nang dumating ako sa meeting place namin.
"Hi Sai. Kamusta?" bati niya sa akin.
"I'm good, kanina ka pa ba?" tanong ko sa kanya.
"Not really, galing ako sa landmark, I was with yaya Kurds, pinauna ko na siyang umuwi." sagot niya sa amin.
"Buti naman you've decided to talk to me na." sabi ko sa kanya.
"Actually, I don't know where to start, it's hard for me." nakatungong sabi niya sa akin. Nararamdaman ko ang bigat na dinadala niya, talagang nahihirapan siya, ayaw kong nagkakaganyan siya.
"It's okay, ako nalang ang magsisimula." sabi ko sa kanya, nakatungo pa din siya at hindi alam kung paano magsisimula, kaya dapat ako na talaga ang magsimula. "Chloe, I know you love me, I can feel it but I know that you.. you love.. Joshua too, that you're inlove with him." pagpapatuloy ko.
"Saiii.." sambit niya.
"I knew it Chloe, hindi ko lang pinapansin dati and that was a huge mistake. I love you Chloe and I want you to be happy." sabi ko sa kanya.
"It wasn't a mistake Sai, because I was happy with you, I enjoyed everything we had, I have no regrets." sabi niya sa akin.
"I have. Those moments I've hurt you, pinagsisisihan ko yun. I still don't know how I became so possesive. Buti nga kinakausap mo pa din ako." malungkot na sabi ko sa kanya.
"Hey, friendship is the base of our relationship, kaya whatever happens, we're still friends. Tsaka napatawad na kita so kalimutan mo na yung mga hindi magandang nangyari sa atin." medyo nakangiting sabi niya sa akin.
"Thank you, ang bait mo talaga Chloe." sabi ko sa kanya, ngumiti lang naman siya. "Chloe, I want you to be happy, I want you to go and fight for your love, I want you to be with Joshua." pagpapatuloy ko, nakita kong naluluha si Chloe sa mga sinabi ko. I really mean every single word I've said. Alam ko na napakamartir or isang katangahan ang sinabi ko kay Chloe, pero alam kong magiging masaya siya kay Joshua at alam ko din na they are destined to each other.
"Cyrus.." naiiyak niyang sabi. "I don't know what to say.." pagpapatuloy niya na siyang naging dahilan ng mabilis na pagtulo ng kanyang mga luha.
"Stop crying.." sabi ko sa kanya pagkatapos ko siyang tabihan para icomfort.
"Saaaiii.." pagpapatuloy niya sa kanyang pag-iyak pagkatapos ay niyakap ako. Hays, I really miss her hugs but I have to let her go. Pinabayaan ko lang siyang umiyak dahil alam kong hindi ko na siya mapipigilan umiyak. Matapos ang ilang minuto, tumigil na siya sa kanyang pag-iyak at inayos ang sarili.
"Are you okay now?" tanong ko sa kanya, isang tango lang naman ang isinagot niya sa akin. "Iyakin ka talaga, anyways, sina mom and dad nagdecide na magmigrate sa New York kasi tumatanda na talaga yung mga grannies ko at sasama ako sa kanila."
"But why? Pwede ka naman magstay dito di ba?" nakasimangot niyang tanong niya sa akin, napangiti naman ako, dahil naramdaman ko na ayaw niya akong umalis.
"Yes, pero I have to go with them, family business at miss ko na din kasi ang mga lolo't lola ko.. I'm going to finish my studies there and go back here." explain ko sa kanya.
"Oh okay, pero.." nakasimangot niyang sabi. "You'll keep in touch, right? You should!" pag-iinsist niya.
"Of course, matitiis ba naman kita. And don't worry may 2 weeks pa naman before I leave, so makakapagbonding pa tayo, if Joshua will let you." pang-aasar ko sa kanya, as usual, hinampas niya ang balikat ko. "I was just kidding.." nakangiting sabi ko sa kanya.
"Thanks Sai.." sabi niya sa akin.
"For what? For kidding?" natatawang tanong ko sa kanya.
"No! You fool.." natatawa na din niyang sabi. "For being understanding, for being a good friend."
"Thanks to you!" nakangiting sabi ko sa kanya.
"May plano ka bang magpadespedida party?" tanong niya sa akin.
"Urmm, wala. Pero I would like to go somewhere with you, Joshua and Janine. I want to bond with my friends before I leave." sagot ko sa kanya. Pagkatapos kong magsalita, may nagtext sa akin, si Mommy.
"Aalis ka na?" tanong niya.
"Paano mo nalaman? Si mommy, nagpapatulong." sagot ko sa kanya.
"Okay! Thanks for your time.. Keep in touch ha?" sabi niya sa akin.
"Sure! You take care, hindi na kita maiihatid." medyo disappointed kong sabi sa kanya.
"It's okay, pupunta din naman dito si Tita." nakasmilena sabi niya sa akin.
"I want you to be happy. Be happy!" sabi ko sa kanya. "Ay! It'll be great if you check your old pictures, you know.. memories." pahabol ko sa kanya pagkatapos ay umalis na.
=====.END.OF.FLASHBACK.=====
"Buti naging maayos ang usapan niyo."
*I want to end any negative issues.*
"That's good. So saan tayo pupunta?"
*I don't know yet.*
"I have an idea, text or call me nalang kung kailan mo gustong mag-out of town."
*Okay! Thanks for listening.."
"It's okay, I have no choice naman. Haha.."
*Crazy ka talaga.. Hehe..*
"I know! And you know what you interrupted my lunch, I'm starving."
*Kailan ba hindi? Haha.. Sige lunch ka na ulit. Thanks again.*
"Ha Ha ka dyan! Sige, next time libre mo ko! Keep safe."
*You too, bye!*
After our conversation, bumalik na ako sa table namin at nagpatuloy sa paglulunch. Mukang nagkakaasaran ang dalawa nila Joshua at Chloe.
"Ano na meron?" tanong ko sa kanila.
"Wala naman.." nakangiting sagot ni Joshua, he's happy.
"Yang bestfriend mo, nagyayabang na naman." reklamu-reklamuhan ni Chloe.
"Naku Chloe, parang hindi ka na nasanay diyan sa daddy mo, hindi yan mabubuhay kung hindi magyayabang." sabi ko kay Chloe tapos binigyan ko ng nakakalokong ngiti si Joshua.
"Haha.. Totoo yan!" pagsang-ayon naman sa akin ni Chloe.
"Ah ganon, sige magkampihan kayo, uuwi na ko." pikun-pikunang sabi ni Joshua.
"Not so fast, boy!" pigil ko sa kanya. "Ikaw kaya ang magbabayad nito and I want a melon shake." pagpapacute kong sabi sa kanya.
"Green mango for me, please." nakangiting pang-aasar ni Chloe kay Joshua.
"Ang tatakaw ng kasama ko, mamumulubi ako sa inyo." pagrereklamo niya, pero tinawag din naman niya ang waiter at inorder ang mga shakes.
After our lunch, we went shopping. Namili ng mga new outfits tsaka school supplies din, buti nalang hindi mareklamo si Joshua, dalawang shoppaholic ata ang kasama niya.
Chloe
"I think I need a bigger one." sabi ko kay Janine. Tiningnan niya ang finit ko na damit.
"Nah.. It's sexy, so fit!" pagtutol naman niya.
"You sure?" tanong ko.
"Yeah! Josh, come over!" tawag niya. "Look, di ba okay na yung size? She's so sexy in it." pagpapatuloy niya, medyo nahiya naman ako, hindi kasi ako sanay na tinitingnan ng lalaki kapag nagfifit ng damit.
"Yup! Maganda, pero if hindi ka comfortable then find one that's okay with you." sabi naman ni Joshua, hindi na sa uncomfortable ako pero so daring naman. Pero sige, mas expert si Janine pagdating sa fashion.
"Akin na, ako na ang magdadala." alok sa akin ni Joshua.
"It's okay, I can manage." pagtanggi ko.
"BABY! Akin na sabi.." pag-insist niya.
"I can carry these, daddy." pagtanggi ko pa din. Lalong sumeryoso ang muka niya sa paulit kong pagtanggi.
"I am you're daddy so you should obey me!" sabi niya, natawa naman ako bigla, my daddy? As in tatay? Haha..
"Okay po, itay! Here!" pang-aasar ko sa kanya habang inabot halos lahat ng dala ko, kinuha naman niya at nginitian ako. Pangiti ngiti pa.
Ilang oras kami nag-ikot ikot sa mga shops sa malls. Halos lahat na ata ng shops napasukan na namin. Gasgas na ang cards ni Janine, nakakatuwa siya kasama sa shopping pero medyo nagworry ako kasi andami niyang nagagastos.
"Don't worry guys. These are part of my online job. To buy loads of outfits and fashion stuffs, nababawi ko naman yung mga nagagastos ko dito at may tubo pa, kapag old clothes na tapos hindi na siya nabibili online, dinodonate ko na. So no worries." sabi niya sa amin, nahalata niya ata na nagwoworry kami sa paggastos niya.
Hindi lang kami ni Chloe ang namili, pati si Joshua namili din ng damit niya. May kaartehan din pala siya sa pamimili ng damit. Hanggang sa pumunta kami sa section ng perfumes. Ang sensitive niya, kapag hindi niya gusto, hindi niya talaga gusto. Iilan lang ang mga perfumes na nagugustuhan niya. Buti nalang ang perfume namin ni Janine ay gusto niya.
"Ilagay na kaya muna natin tong mga napamili natin sa kotse bago tayo bumili ng school supplies?" suggest ni Janine sa amin at yun ang ginawa namin dahil fully loaded na ang mga kamay namin, lalo naman si Joshua, ang kulit kasi.
After namin mailagay ang mga napamili namin sa kotse dumeratso kami sa National Bookstore pagkatapos ay sa Powerbooks. Bawat kita ng kakailanganin o pwedeng kailanganin na school supply lagay kaagad sa cart. Kahit mga pangcrafts bumili na din, pareho pala kami ni Janine na mahilig sa crafts, gusto namin mga sariling designs namin ang gagamitin namin. Noong pauwi na kami..
"Daan pala tayo sa ano.." sabi ni Janine.
"Papemelroti?" paputol na tanong ko sa kanya.
"Exactly! Pumupunta ka din dun?" nakangiting tanong sa akin ni Janine.
"Oo, doon ako madalas bumili ng pangcrafts ko.." sagot ko sa kanya.
"Ah talaga? Pareho pala tayo, asan kaya dito ang shop na yun?" tanong niya sa akin.
"Di ko din alam eh, kasi sa totoo lang bihira lang akong pumunta sa mall na to.." sabi ko sa kanya.
"Oh tara na?" sabi sa amin ni Joshua pakalabas niya ng Powerbooks, dahil may nakalimutan siyang bilhin.
"May gusto pa kaming puntahan na shop ni Chloe.." sabi ni Janine kay Joshua.
"Anong shop?" tanong niya.
"Papemelroti!" sagot ko, napangiti naman si Joshua.
"Tara!" yaya niya sa amin. Mukang alam niya kung saan ah.
"Alam mo ba kung nasaan yun?" tanong ko sa kanya.
"Ah! OO nga pala doon din siya bumibili ng pangcrafts.. Remember the post-its? Haha.." natatawang sabi naman ni Janine.
"Pumunta na tayo dun at nagugutom na ako, papakainin niyo ako a." sabi niya at nag-umpisa nang maglakad, pero bago yun, inagaw na naman niya ang ilang mga shopping bags na dala dala ko pati na din ang kay Janine.
Pumunta nga kami sa shop na yun at kung ano ano ang binili, pagkatapos at kumain na kami. Talagang hindi nagbayad si Joshua kaya ako nalang ang nagbayad sa kinain namin, ang rason niya pinagod daw namin siya masyado, kaya hindi na rin ako nagreklamo. Pauwi na sana kami ng biglang..
"Oh my everything!!! This can't be!" nawiwindang na sabi ni Janine.
"Bakit?" tanong ni Joshua. "Ano nangyari?" tanong ko naman.
"Something's wrong sa fashion site!" naaasar na sabi niya habang nakatingin sa blackberry niya. "Wait lang guys ah, may kakausapin lang ako." sabi niya sa amin at lumabas ng restaurant para may tawagan.
Nagkaron na naman kami ng oras ni Joshua para makapag-usap ng kami lang.
"Gaano naman kaya katagal si Janine?" tanong ni Joshua.
"Oo nga, in 1 hour magsasara na 'to." sabi ko naman.
Nagkaron ng katahimikan, parang madaming anghel ang dumaan sa harapan naming dalawa. Hanggang sa nagsalita na siya.
"Chloe.. about sa nangyari these past few days.." panimula niya.
"Oh?"
"Okay ka na ba talaga?" tanong niya sa akin, napangiti naman ako.
"Yes! Oo naman, madami akong narealize na mga bagay bagay." sagot ko sa kanya.
"Buti naman kung ganon." medyo nakasmile niyang sabi sa akin.
"What's wrong Josh?" tanong ko sa kanya.
"Naisip ko lang, parang ako ang reason kung bakit kayo nagbreak ni Cyrus." sagot niya sa kin.
"Not really, madami na ding hindi magagandang bagay ang nangyari sa amin ni Sai, na siyang naging reason ng break up namin. Pero we're okay, actually he wants to spend time with us bago siya umalis." sabi ko sa kanya.
"Umalis? Saan siya pupunta?" tanong niya sa akin, kaya ikinwento ko ang napag-usapan namin about dun sa pag-alis niya, tapos naitanong ni Joshua kung ano pa ang napag-usapan namin kaya nasbai ko na din sa kanya ang mga sinabi sa akin ni Cyrus tungkol sa BE HAPPY.
"Nagiging happy ka naman ba?" tanong niya sa kanya.
"Yeah.. I'm on my way to happiness." nakangiti kong sagot sa kanya. Nakatitig lang siya sa akin, nakakatunaw ang mga titig niya, halos isang minuto ata siyang nakatitig sa akin na para bang ilang dekada na ang nagdaan ng sabihin niya ang.. "You're my happiness, Chloe."
Parang biglang nilamon ng isang panter ang dila ko, hindi ko alam ang sasabihin ko, napatulala nalang ako. I'm not expecting na sasabihin niya yun.
"Hihintayin kita hanggang sa maging handa ka na. Hindi kita mamadaliin, hindi kita pipilitin. Wala akong ibang hihilingin basta hayaan mo lang akong manatili sa tabi mo." seryosong sabi niya sa akin, hindi ako sanay na ganyan siya, sa post-its lang ako sanay. Hindi ko alam ang sasabihin ko..
"Siguro kung ganyan ka lang kabait nung una palang malamang nagustuhan kita." sabi ko nalang sa kanya dahil hindi ko talaga alam ang sasabihin ko, kahit alam kong siya din ang happiness ko.
"Hindi ko kailangang maging mabait para mahalin mo rin ako. Masyado ka lang talagang naging focus sa isang bagay kaya hindi mo nagawang mapansin ang mga bagay na nasa paligid mo." sabi niya ulit, mukang sumablay ako sa pagsagot ko, bakit ba yun pa ang nasabi ko? Fail ka naman Chloe, ano ba yan!
"Hindi yun ang ibig sabihin ko, sorry kung ganon ang naging dating sa'yo. Siguro nga kay Cyrus lang ako nagfocus, siya kasi yung naging fist crush ko di ba? Pero ngayon ko lang narealize na sa'yo pala talaga ako inlove, natatabunan lang yun ng mga pang-aasar mo, hindi ko kaagad napansin.." depensa ko naman sa sarili ko.
"Sorry nga pala sa mga pang-aasar ko sayo noon." napapatawang sabi niya.
"Wala na yun, sa pang-aasar mo tayo naging close di ba? Thankful pa din ako dahil dun.." sabi ko naman sa kanya.
"Kaya lang, dahil dun, hindi mo kaagad narealize.." medyo nanghihinayang na sabi niya.
"Everything happens for a reason, di ba?" sabi ko naman sa kanya para hindi na siya manghinayang. Napangiti na din kahit papano. "Alam mo medyo nahiwagaan ako sa sinabi sa akin ni Cyrus.." dagdag ko.
"Bakit? Ano pa ba sinabi niya sa'yo?" tanong sa akin ni Joshua.
"May pahabol kasi siya, sabi niya.. it'll be great if I check my old pictures.." sagot ko sa kanya.
"May ibig sabihin yan, hindi naman yan sasabihin lang ni Cyrus para hindi ka mabored." sabi ni Joshua. Tama siya, ano kaya ang ibig sabihin nun? Napapaisip ako ng biglang umiral na naman ang kayabang at kakulitan niya hanggang sa nakarating na si Janine. Naayos naman daw ang problema, hindi naman pala malaki, naexage lang naman daw pala siya, aminado.
Noong nasa kotse na kami ni Janine, niyaya niya kami na doon nalang magstay sa kanila, dahil medyo may kalayuan ang bahay namin sa bahay nila Janine at Joshua, pumayag naman ako, kasi naisip ni Joshua na magcrafting ng mga gagamitin namin this school year. Tumawag nalang ako kay tita kaya magsabi na doon ako matutulog ganun din naman ang ginawa ni Joshua.
Pagkadating namin sa bahay nila Janine, nagpahinga muna kami maya may'y nagcrafting na. Hindi mawawala ang tawanan at asaran, kwentuhan tungkol sa mga nangyari noong HS. Nagtanong din kami kay Janine about New Zealand, ngayon ko lang nalaman na madami din pala kami ni Janine na pagkakapareho pagdating sa mga bagay na gustong gawin at lalong lalo na pagdating sa lalaking minamahal namin. Alam ko inlove pa din siya kay Joshua pero isinasantabi niya ang nararamdaman niya dahil alam niyang hindi sa kanya inlove si Joshua. Talagang napapahanga ako kay Janine.
Kinabukasan niyaya ko sila sa bahay para tingnan ang mga pictures ko noon dahil sobrang curious ako. Pagdating namin sa bahay, nagkamustahan muna sila nila tita at syempre ni yaya Kurdz.
"Ay se soperman! Soperman ku! Komosta ka ba ha? Baket ngayun ka lang olet nagponta dene?" sunod sunod na tanong ni yaya Kurdz kay Joshua, natatawa tawa lang naman si Janine, dahil first time niyang makita si yaya Kurdz.
"Yaya Kurdz, OA ka naman, isa isa lang tanong." sabi ko sa kanya.
"Hay nako Kuloy! Wag kang makealam sa amen ha, hende naman ekaw ang kaosap ko.." pagtataray sa akin ni yaya Kurdz, nag-usap muna sila ni yaya Kurdz kaya nauna na kami ni Janine sa kwarto, kinuha ko na din ang mga albums na nasa sala.
Sinimulan na namin ni Janine tingnan ang mga pictures, hindi namin pareho alam kung ano ang dapat namin tingnan at makita. Nagdecide si Janine na tumawag kay Cyrus, sabi ko hindi sasabihin ni Cyrus. Kaya nagpatuloy nalang kami sa pagtitingnin, yung iba hindi ko maalala.
Janine
Nakakaasar si Cyrus, sana sinabi nalang niya para mas madali. Hindi ako mapakali tinext ko si Cyrus, hindi nagrereply, pumunta ako sa CR, tinawagan ko si Cyrus, nung una hindi niya sinasagot pero tinarayan at tinakot ko siya sa text kaya sinagot na niya. Pero hindi niya sinagot ang tanong ko. Pagbalik ko sa kwarto ni Chloe andoon na si Joshua.
"Oh bakit parang asar na asar ka?" tanong sa akin ni Joshua.
"Asar na asar talaga ako!!" bwisit na sabi ko.
"Tinawagan mo si Cyrus no?" tanong sa akin ni Chloe. Napabuntong hininga ako at umupo sa kama.
"Yes! Dahil sobrang nakucurious na ko.. Pero hindi niya sa akin sinabi." sagot ko sa kanya.
"Hindi talaga nun sasabihin." sabi sakin ni Joshu. Nakakaasar talaga.
Wala akong nagawa kundi ang tumingin ulit sa pictures, makalipas ang halos isang oras.
"Parang pamilyar siya.." sabi ni Josh habang tinititigan ang picture, kaagad ko itong tiningnan gusto ko nang malaman kung ano ang gusto ni Cyrus na malaman ni Chloe.
Itinuro ni Joshua ang isang batang lalaki sa pagkakataong iyon tumingin na din si Chloe.
"Pamilyar? Eh di ba ikaw yan Josh? Tingnan mo.." sabi ko kay Joshua. Pareho silang hindi makapagsalita, si Chloe napatulala at si Joshua naman ay nakatitig pa din sa picture.
Ano nga ba ang ibig sabihin ni Cyrus sa sinabi niya kay Chloe?
Si Joshua nga ba ang nasa picture?
Bakit napatulala si Chloe?
Labels:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment